Motivatie
Het geleefde leven eren. Van iedere overledene. Het gemis erkennen. Van elke nabestaande. Iedere keer anders. Omdat elk leven uniek is. Zoeken naar woorden, telkens opnieuw. Beelden, symbolen en rituelen. Wat passend is, is nodig. Wat nodig is passend. Ingetogen. Uitbundig. Traditioneel. Eigentijds. Met in gedachten het verdriet. Van hen die liefhebben. Begaan zijn. Aandacht. Luisteren, opnieuw en opnieuw. Open staan voor. Een breuklijn. Ontroering en troost. Toekomst. De liefde blijft.
Afscheid nemen van een geliefde overledene is verdrietig en doet pijn. Het is stilstaan bij het gevoel van ‘nooit meer’ in de wetenschap dat je altijd verbonden zult blijven. Het is het leven van de overledene eren door het aandacht te geven. Het is het vinden van troost, een voorzichtige opening naar de toekomst.
Het leven is fragiel en eindig. De kwetsbaarheid van nabestaanden raakt me, hun kracht ontroert. Ik wil graag iets betekenen op dit scharniermoment in hun leven. Daarom heb ik een opleiding tot ritueelbegeleider gevolgd.
Als ritueelbegeleider probeer ik te ontdekken wat nabestaanden troost. Hoe kan ik helpen dat vorm te geven.
Aandachtig luisteren, rust brengen en vinden wat nodig is voor een persoonlijk en liefdevol gedenken. Ik help graag.
Evelien
